ideaal

toestanden zijn er om waar te nemen

een lege band vullen
en dan onder aan de pomp voelen, mijn vingers branden

volle zalen zijn mij te warm, koel bier verlaat verlaten

eens knalde mijn kop uit elkaar als een geysir
rustig rimpelend luid exploderend, een bel vol
onbekend materiaal, terug op IJsland

zoekend tussen de brokken vond ik afhankelijkheden
men noemt dat ideaal, zie het verband
en heel jezelf

ik zag een ander uitgangspunt

beschouw de ruimte
te vullen met het nu
ontdaan van grenzen
slierten herinneringen, wellicht
verwachtingen voor later
en zie de meters terugvallen
geen druk, geen koorts, geen pijn

niet perfect, wel volmaakt